Έχουμε πέσει από το βαγόνι της χάρης;

Πόσοι από εμάς έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε κληρονομιές χάριτος; Ξεχάσαμε ότι αφήνουμε πίσω μας μεγαλεία στο πέρασμά μας; Γιατί περπατάμε σαν νεκροί χωρίς κανένα μπροστινό στόχο;

Είμαι ένα μεγάλο ον του φωτός. Είμαστε όλοι μεγάλα όντα του φωτός. Όλοι ήρθαμε εδώ για να γίνουμε υπέροχοι. Γιατί αφήσαμε τους εαυτούς μας στη βρωμιά και στη λάσπη της κοσμικής ζωής;

Τι είναι η χάρη; Πώς μπορούμε να επανέλθουμε σε κοινωνία μαζί του; Όταν έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε πραγματικά, ξεχνάμε ότι η θεία χάρη είναι πάντα γύρω μας. Το να βρισκόμαστε πάντα σε αυτόν τον χώρο της χάριτος μας επιτρέπει να βλέπουμε πάντα τη θεότητα σε οτιδήποτε γύρω μας.

Ας θυμηθούμε ποιοι είμαστε και ας είμαστε πάντα σε αυτόν τον χώρο της θείας αγαπημένης χάρης.

Παραδομένοι στο θείο, θα πάμε σε διαλογισμό και θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να νιώσει τη χάρη που είμαστε.